De zomerprei en de herfstprei moeten warm en belicht opgekweekt worden anders schieten ze door. De winterprei is een korter gedrongen type dat vrij sterk is tegen vorst. Prei houdt van een rijke, luchtige, vochtige bodem. Je kan eventueel het blad van de preiplant wat inkorten om de periode na het planten minder verdamping te hebben. Plant de preiplanten in een plantgat van ± 20 cm op een afstand van 10-15 cm in de rijen en 30-40 cm tussen de rijen. Zorg dat het hart van de plant nog net boven de grond uitkomt. Direct na het planten giet je de prei aan met water. Je hoeft de gaten niet dicht te maken, weer en wind doen dit voor jou. Later op de teelt kan je eventueel de prei nog wat aanaarden om langere witte schachten te bekomen. Maak tijdens de teelt regelmatig de bodem tussen de planten los. Je doet er best aan om winterprei in september nog een keertje bij te bemesten. Omdat ui, sjalot en look eveneens tot het geslacht Allium behoren is een goede vruchtafwisseling heel belangrijk (1 op 4!) Een veel voorkomende schimmelziekte bij prei is roest, kleine oranje -bruine sporenhoopjes. Hoewel deze schimmel alleen de groene gedeelten van de prei aantast kan een behandeling toch noodzakelijk zijn. Ook papiervlekkenziekte ( onregelmatige waterige grijsachtige vlekken die vervolgens kunnen opdrogen tot witte vlekken die papierachtig aanvoelen). is een regelmatig optredend probleem. Wat insecten betreft krijg je het meeste of het makkelijkste bezoek van trips, preivlieg en uienvlieg. Tripsaantasting herken je aan de fijne zilverachtige strepen op het blad. Ook hier is de schade vrij minimaal, alleen het groene gedeelte oogt wat minder mooi. In de herfst zal de druk van trips gevoelig afnemen. De rups van de preimot vreet gangen in het blad. Bij een ernstige aantasting sterft de plant volledig af. De made van de uienvlieg tast vooral de voet van de plant aan waardoor de bladeren in eerste instantie geel worden om later af te sterven.